Ze is net 20 minuten in het bos aan het joggen wanneer ze hard geblaf hoort. Vanuit een zijpad komen twee grote, donkere honden haar kant opgerend. Een paar seconden later springen beide honden in volle kracht tegen haar op. Ze valt op de grond, hoort gegrom en voelt tanden door haar joggingbroek heen bijten. Ze gilt, schreeuwt en probeert de honden van zich af te schoppen. 

“Ze gilt, schreeuwt en probeert de honden van zich af te schoppen”

De eigenaar van de honden komt aangerend en trekt ze van haar af. Bloed sijpelt uit haar kapotte joggingbroek en ze begint hard te huilen. Ze probeert op te staan maar dat gaat niet. Een kwartier later buigen twee ambulancebroeders zich over haar heen en 40 minuten later worden haar wonden bij de Eerste Hulp verzorgd en deels gehecht. Een maand later start haar EMDR-traumatherapie die 2,5 maand duurt. Al die tijd komt ze niet meer in een bos. En loopt ze terug naar huis of naar haar auto wanneer ze een loslopende hond ziet. 

Ze neemt contact met ons op. De verzekeraar van de tegenpartij is akkoord om de kosten van het traject bij Laat Los! te betalen. Tijdens het intakegesprek geeft ze aan dat ze is opgegroeid met honden, zelf honden heeft gehad maar nu bij iedere loslopende hond verstijft. Joggen in het bos is uit den boze en ze vermijdt iedere plek waar ze loslopende honden verwacht. 

We gaan aan de slag. Eerst mijn vrouw die onder meer uitlegt wat angst is, hoe het ontstaat en groeit en hoe je kan leren er mee om te gaan. In plaats van ertegen te vechten of situaties te vermijden. Daarna ga ik in op hondengedrag en het herkennen van lichaamstaal van honden. En wat je vooral wel en wat je vooral niet moet doen in bepaalde situaties. 

Een week later doen we de eerste praktijktraining in een rustig, overzichtelijk recreatiegebied waar weinig honden komen. We hebben eerst een vriendelijke, blonde Labrador voor haar in de aanbieding. Dat gaat prima. Dan laten we onze Ridgeback mevrouw Jansen aangelijnd met haar kennis maken. Dat is even spannend, maar na 2 minuten zien we haar hand onbewust richting Jansen gaan om haar even aan te halen. Mijn vrouw en ik kijken elkaar aan en we knikken. Laten we die grote, zwarte hond er maar bij halen. Deze vriendelijke reus ziet er indrukwekkend uit maar doet geen vlieg kwaad. Hij loopt op ons af en gaat rustig bij haar staan. We doen niets en zien dat ze steeds meer ontspant. Dan kijkt ze ons aan en zegt: “het goede gevoel komt weer terug, wat een lieverd is dit”. We zijn er nog niet, maar wat een mooie begin van een hernieuwd vertrouwen!

©2021 Laat Los!